Η νότια Λευκάδα (πρώην Δήμος Απολλωνίων), με έδρα τη Βασιλική, έχει περίπου 3000 κατοίκους,  και τα παρακάτω χωριά, από τα οποία έρχονται οι μαθητές μας:

Στο διαδραστικό χάρτη που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τα χωριά και σημεία ενδιαφέροντος που δημιούργησαν οι μαθητές μας για την προβολή του τόπου μας:
Ακολουθούν πληροφορίες για τα χωριά μας, από τους μαθητές μας και τον επίσημο ιστότοπο του πρώην Δήμου Απολλωνίων:

Άγιος Ηλίας

6 χλμ μετά το Σύβρο με το δρόμο να στρυφογυρίζει μέσα σε ένα τοπίο που σιγά-σιγά απογυμνώνεται βρίσκεται το χωριό αυτό. Με υψόμετρο 620 μέτρα είναι το δεύτερο ψηλότερο χωριό του νησιού και η θέα προς τον κάμπο της Βασιλικής και τη θάλασσα είναι υπέροχη.Βορειοδυτικά υψώνεται το ψηλότερο βουνό της Λευκάδας, τα Σταυρωτά. Σε μία από τις χαράδρες του φιλοξενεί το παλιό γραφικό εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Είναι η προστάτης και η ελπίδα των απλών κατοίκων του χωριού.Στη μνήμη της, 26 Ιουλίου, το χωριό συνεχίζει την παλιά παράδοση και γιορτάζει με ένα γνήσιο παραδοσιακό τριήμερο πανηγύρι, γνωστό ως το καλύτερο της περιοχής.Παλιά οι γύρο βουνοπλαγιές κρατούσαν το καλοκαίρι χιλιάδες γιδοπρόβατα. Σήμερα βόσκουν όσα απόμειναν και χαρίζουν με τα κουδουνίσματα τους και κάποιους ήχους φλογέρας, μια γεύση από τις παλιές ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές μαγευτικές βραδιές.Στο χωρίο λειτουργούν τρία κεντράκια που προσφέρουν στον επισκέπτη τα αγνά και μοναδικά προϊόντα του χωριού κρασί, τυρί και κρέας σε τιμές χαμηλές και με φιλόξενη διάθεση. Είναι ένας άριστος τόπος καλοκαιρινής διαμονής.

Άγιος Πέτρος

Το χωριό Άγιος Πέτρος αποτελείται από έναν αγροτικό οικισμό σε μια όμορφη θέση με εντυπωσιακή θέα προς τον κάμπο της Βασιλικής και προς την κορυφογραμμή των Σταυρωτών, του υψηλότερου βουνού του νησιού. Πήρε το όνομά του από την ομώνυμη εκκλησία του Αγίου Πέτρου, που κτίστηκε το 14ο αιώνα. Είναι το μεγαλύτερο χωριό της περιοχής και οι κάτοικοί τους ασχολούνται με αγροτικές καλλιέργειες.

Η εκκλησία του χωριού, Άγιος Αθανάσιος, ένας ευρύχωρος μονόχωρος ναός με κεραμοσκεπή είναι στο κέντρο του χωριού. Το τέμπλο του, πρόσφατα καθαρισμένο, δείχνει ιδιαίτερα μεγαλόπρεπο. Είναι σε απλή νεοκλασική γραμμή με κυρίαρχα χρώματα, το καφέ και το χρυσαφί. Η εικόνα του Αγίου Αθανασίου, δεσποτική, έργο του Ιωάννη Βολουδάκη από το 1914, στέκει με αυστηρή έκφραση, με χρώματα και τεχνοτροπία επηρεασμένα από την μεταβυζαντινή κρητική παράδοση. Μια ακόμα όμορφη εκκλησία στο χωριό είναι η εκκλησία των Αγίων Αποστόλων με τέμπλο του Ηλία Μεντσικώφ από το 1890. Πρόκειται για καλοδουλεμένη ξυλογλυπτική με φαντασία και τέχνη. Δύο μέτρα από τη δυτική πλευρά του ναού κάτω από το επίπεδο της επιφάνειας του εδάφους, υπάρχει ο κεντρικός χώρος με κόγχη παλαιού ναϊσκου, της Φραγκοκλησιάς. Πρόκειται για ένα ευκτήριο επί Φραγκοκρατίας που σώζεται ακόμα.

Αθάνι

Στο Αθάνι υπάρχει το μοναστήρι του Αγίου Κήρυκου που ιδρύθηκε επί τουρκοκρατίας. Μικρό και περιορισμένο, έγινε μετόχι της μονής του Αρχαγγέλου Ασωμάτου της Βαυκερής το 18ο αιώνα. Γκρεμίστηκε από τους σεισμούς και ξαναχτίστηκε επανειλημμένα. Θύρα της Ωραίας Πύλης που εικονίζει το Χριστό, μια από τις παλαιότερες της μονής, βρίσκεται σήμερα στην εκκλησία της Παναγίας Ραχιώτισσας. Κοντά στη μονή υπάρχουν λείψανα αρχαίου κτιρίου, καθώς επίσης και στη θέση “Σωτήρω”, τα οποία έχει εντοπίσει η Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Ο δρόμος από το Αθάνι κατευθύνεται με διακλαδώσεις σε τρεις μοναδικές αμμουδιές, το Γυαλό, τους Εγκρεμνούς και το Πόρτο Κατσίκι. Πρόκειται για παραλίες εκπληκτικής ομορφιάς που η φήμη τους έχει κάνει το γύρο του κόσμου. Πρασινογάλανα, κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά, με λευκή αμμουδιά, κρυμμένα κάτω από ψηλά απόκρημνα βράχια, αποκαλύπτονται στον επισκέπτη, καθώς εκείνος κατεβαίνει αργά τα αρκετά σκαλοπάτια που τον φέρνουν προς την παραλία. Αυτό το μοναδικό τοπίο είναι τόσο εντυπωσιακό, που χαράζεται για πάντα στη μνήμη όποιου επισκέπτεται τις ακτές αυτές, είτε τις προσεγγίζει από ξηρά, είτε από τη θάλασσα με σκάφος.

Η πιο γνωστή παραλία, το Πόρτο Κατσίκι, θεωρείται σήμερα μια από τις ξεχωριστές της Ευρώπης, ενώ οι Εγκρεμνοί, λιγότερο γνωστή αμμουδιά, κερδίζει κι αυτή καθημερινά τις προτιμήσεις όσων αναζητούν ασυνήθιστης ομορφιάς παραλίες, που αξίζει να γνωρίσει κάθε επισκέπτης του νησιού.

Ακρωτήρι Λευκάτας

Μετά το Πόρτο Κατσίκι, ο δρόμος φτάνει μέχρι το νοτιότερο τμήμα του νησιού, το ακρωτήρι Λευκάτας, ή Νηράς, ή Κάβο της Κυράς ή Κάβο Δουκάτο 50 χλμ από την πόλη της Λευκάδας. Έχει όμορφη θέα προς την Κεφαλλονιά και την Ιθάκη και τα ηλιοβασιλέματα είναι πολύ εντυπωσιακά. Το ακρωτήρι είναι ένας από τους πιο γνωστούς βράχους της αρχαιότητας, πιθανότατα η ομηρική “Λευκάς Πέτρη”, με άσπρα βράχια με ύψος 60 μέτρα πάνω από τα κύματα του Ιουνίου πελάγους. Στα πανάρχαια χρόνια (1200 πχ) έκαναν θυσίες για να εξευμενίσουν τους θεούς και το Πνεύμα της Τρικυμίας. Αργότερα (400 π.Χ.) αντικατέστησαν τα θύματα με κατάδικους που τους έδιναν πιθανότητες σωτηρίας. Πριν τους ρίξουν στο βράχο, τους έδεναν γύρω από το σώμα τους πουλιά και φτερά για ομαλότερη προσγείωση. Αν ο κατάδικος γλίτωνε, του χάριζαν τη ζωή. Τις προγενέστερες λατρείες στο βράχο τις αντικατέστησε το ιερό του ΛΕΥΚΑΤΑ ΑΠΟΛΛΩΝΑ, γνωστό σ’όλο τον αρχαίο κόσμο μιας και ο Απόλλωνας ήταν και θαλάσσιος θεός, προστάτης των ναυτικών. Κάθε χρόνο γίνονταν γιορτές με Πανελλήνιο χαρακτήρα, πιθανόν στις αρχές της άνοιξης. Στον Απόλλωνα αποδίδεται το πήδημα από το βράχο σαν μέσο ενάντια στο βασανιστικό ερωτικό πάθος. Τον 6ο πχ αιώνα η παράδοση για το πήδημα των ερωτευμένων ήταν πολύ διαδεδομένη, αφού το αναφέρουν σε στίχους τους πολλοί αρχαίοι ποιητές. Αυτό θα μνημόνευε και η Σαπφώ, η μεγάλη ποιήτρια της αρχαιότητας, και από εκεί βγήκε ότι τάχα πήδηξε από το Λευκάτα. Ο Μύθος φτάνει μέχρι της μέρες μας και γι’αυτό ονομάζεται και Κάβος της Κυράς. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ίχνος του ιερού του Απόλλωνα, γιατί στη θέση του υψώνεται ένας φάρος.

Βασιλική

Εδώ βρίσκεται το σχολείο μας, δίπλα από το γραφικό λιμανάκι της, που κατασκευάστηκε το 1875, με τις ψαρόβαρκες και τα ιστιοπλοϊκά.

Λέγεται ότι το όνομά της το πήρε από μια όμορφη πριγκιποπούλα που έρχονταν με το καράβι της στον όρμο της περιοχής για να συναντήσει τον αγαπημένο της. Δυστυχώς όμως ο έρωτάς τους τελείωσε άδοξα εξαιτίας μιας μεγάλης φουρτούνας που βούλιαξε το καράβι και τους στοίχισε τη ζωή. Από τότε η περιοχή πήρε το όνομα της άτυχης κοπέλας, Βασιλική.

Πόλος έλξης η παραλία της Βασιλικής που φτάνει μέχρι την άκρη του κόλπου στην Πόντη και είναι μια από τις καλύτερες της Μεσογείου για το σπορ της ιστιοσανίδας (windsurfing). Είναι σπάνιο να μη φυσάει ο ευνοϊκός μαΐστρος σ’ αυτό τον τόπο. Ο άνεμος έρχεται από τα ψηλά κεντρικά βουνά και κατεβαίνει στο κενό της πεδιάδας. Έτσι τα πανιά των ιστιοσανίδων είναι πάντα γεμάτα και αναπτύσσουν μεγάλες ταχύτητες σκίζοντας την καταγάλανη θάλασσα. Εκατοντάδες φανατικοί του σπορ παρατάσσονται καθημερινά κατά μήκος της μεγάλης παραλίας της Βασιλικής και επιδίδονται για ώρες στο αγαπημένο τους άθλημα, προσφέροντας στον επισκέπτη ένα μοναδικό θέαμα.

Η περιοχή έχει κατοικηθεί από πολύ νωρίς. Ευρήματα της Παλαιολιθικής και περισσότερα της Νεολιθικής Περιόδου (3.500 π.Χ. περίπου) ανακαλύφθηκαν από έρευνες του Dorpfeld στη Χοιροσπηλιά της Ευγήρου και τα οποία εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Λευκάδας. Στην κοιλάδα της Βασιλικής, σύμφωνα με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, υπάρχουν διάσπαρτα αρχαία οικοδομικά λείψανα που ανήκουν πιθανόν σε αρχαία πόλη.

Από την άλλη πλευρά της Βασιλικής, στα δυτικά, απλώνεται η χερσόνησος και το ακρωτήρι του Λευκάτα. Κατ’ αρχήν θα συναντήσουμε την μικρή παραλία Πλάκα και στη συνέχεια απόκρημνες και πιο εντυπωσιακές δυτικές ακτές του νησιού. Το τοπίο ορεινό και άγριο, κατεβαίνει ως την άκρη της θάλασσας, εκεί που τα κάτασπρα βράχια παλεύουν με το τρικυμισμένο πέλαγος. Άγρια και συναρπαστική η ομορφιά αυτού του τοπίου που ο επισκέπτης πλησιάζει από τη θάλασσα ή από τη στεριά.

Εδώ, στη μύτη του Λευκάτα ο μύθος θέλει την ποιήτρια Σαπφώ να δίνει τέλος στη ζωή της απελπισμένη από το πάθος του έρωτα. Αυτά τα λευκά βράχια βάφτισαν και το νησί Λευκάδα. Αυτή είναι μια από τις πολλές εκδοχές για την προέλευση του ονόματός του.

Όλη η περιοχή της Βασιλικής έχει να προσφέρει αξιοθέατα στους επισκέπτες. Έχει τη δυνατότητα αξιοποίησης πολλών μονοπατιών, ενώ προσφέρεται ήδη για ποδηλασία βουνού και για ιππασία.

Η εξαίρετη παραλία Αγιοφίλι είναι προσιτή με καΐκι από το λιμάνι της.

Βουρνικάς

5 χλμ. από τη Βασιλική βρίσκεται το χωριό Βουρνικά, σ’ ένα ήσυχο και γαλήνιο τοπίο, στη θέση Ροδάκι, απ’ όπου φαίνεται όλος ο κόλπος της Βασιλικής, σώζεται η ερειπωμένη μονή του Αγίου Ιωάννη, μια από τις πιο ενδιαφέρουσες του νησιού. Πιθανολογείται ότι χτίστηκε το 1654.

Ο ναός είναι χτισμένος πάνω στο δάπεδο μεγάλου αρχαίου δωρικού ναού, αφιερωμένου πιθανότατα στη θεά Δήμητρα, θεά της γεωργίας και της γονιμότητας. Γι’ αυτό και επικράτησε η παράδοση ότι όποιο άτεκνο ζευγάρι λειτουργήσει στην εκκλησία και πατήσει το κατώφλι της εισόδου, αποκτά παιδί. Σώζονται ακόμα ίχνη του αρχαίου ναού, όπως δωρικά κιονόκρανα και μέρος του πλακόστρωτου δαπέδου. Ο αρχικός ναός επεκτάθηκε επανειλημμένα, τα κελιά των μοναχών αυξήθηκαν και δημιουργήθηκαν βοηθητικοί χώροι. Γύρω στα τέλη του 18ου αιώνα το μοναστήρι περιήλθε στο δημόσιο και το 1797 παραχωρήθηκε στη μονή Ασωμάτου της Βαυκερής. Ο ναός διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση, μέσα σε ευρύχωρο περίβολο. Έχει δύο εισόδους και γυναικωνίτη στο ίδιο επίπεδο με τον κυρίως ναό. Τμήματα των τοιχογραφιών στον ανατολικό τοίχο του ναού διατηρούνται σε καλή κατάσταση και αποτελούν δείγμα εξαίρετης τεχνοτροπίας. Στην κόγχη του ιερού διακρίνεται η αυστηρή μορφή της Πλατυτέρας. Στην πρόθεση εικονίζεται η Άκρα Ταπείνωση, στη συνέχεια ο πρωτομάρτυρας Στέφανος και ο Άγιος Ρωμανός. Παρά την φθορά των παραστάσεων, είναι φανερή η λεπτή, καλαίσθητη τέχνη τους.

Δράγανο

Στο Δράγανο υπάρχει ένα ελαιοτριβείο που χαρακτηρίζεται ως ιστορικά διατηρητέο μνημείο. Αποτελεί αξιόλογο δείγμα πρωτοβιομηχανικού κτιρίου για την επεξεργασία αγροτικών προϊόντων και είναι σημαντικό στη μελέτη της ιστορίας της αρχιτεκτονικής. Εδώ η επεξεργασία της ελιάς και η παραγωγή του λαδιού γινόταν με χειροκίνητα μέσα ή με τη βοήθεια αλόγου. Στο Δράγανο υπάρχει και ο ναός της Υπαπαντής με αξιόλογες εικόνες των Λευκαδίων αγιογράφων Γαζή και Σίδερη.

Εύγηρος

Το χωριό είναι γνωστό γιατί στα Νότια συναντάμε τη Χοιροσπηλιά, όπου ανακαλύφθηκαν από τον Δαίρπφελντ λείψανα ζωής από τα νεολιθικά μέχρι τα ιστορικά χρόνια. Τα ευρήματα βρίσκονται σήμερα σε μικρό μουσείο στο Νυδρί.

Κομηλιό

Μετά τον Άγιο Πέτρο στο δρόμο προσ τις δυτικές παραλίες συναντάμε το Κομηλιό. Στο Κομηλιό ο ναός του Αγίου Αθανασίου χτισμένος στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, είναι κρυμμένος σχεδόν μέσα στη γη. Μικρός, φτωχός και χωρίς εικονογράφηση μαρτυρά τα δύσκολα χρόνια εκείνης της εποχής.

Κοντάραινα

Η Κοντάραινα είναι ένα από τα παλαιότερα χωριά του νησιού. Οι κάτοικοι εξηγούν το χτίσιμο του χωριού σ’αυτό το σημείο από την ανάγκη να προστατευθούν από τους πειρατές, οι οποίοι προσαρμίζονταν στον κόλπο της Βασιλικής, που απέχει περί τα 3 χιλιόμετρα. Λένε επίσης ότι το χωριό χτίστηκε πάνω σε μια μεγάλη πέτρα που προστατεύει τα κτίσματα από τους σεισμούς. Επειδή δε το επίθετο “Πολίτης” είναι διαδεδομένο στο νησί και ειδικότερα στο χωριό, είναι πιθανό οι κάτοικοί της να κατάγονται από την Κωνσταντινούπολη που βρήκαν εδώ καταφύγιο μετά την κατάληψή της από τους Φράγκους το 1204. Τότε η Λευκάδα ανήκε στον Μιχαήλ Α’ του δεσποτάτου της Ηπείρου. Η Κοντάραινα ήταν πιθανώς η γυναίκα κάποιου Κοντάρη που είχε εδώ κάποιο τσιφλίκι, στο οποίο ο Μιχαήλ εγκατέστησε τους πρόσφυγες.

Στην Κοντάραινα ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει το ναό της Παναγίας, από τους μεγαλύτερους της υπαίθρου με ύψος που ξεπερνά τα 12 μέτρα. Ο σημερινός ναός είναι από τα μέσα του 19ου αιώνα. Ερείπια του παλαιότερου βρίσκονται στη βορειοανατολική πλευρά του. Εδώ φυλάσσεται εικόνα της Θεοτόκου, δεσποτική, έργο του Π. Γεννηματά και και ο Χριστός ως Βασιλεύων Βασιλευόντων, ένα σπουδαίο παραδοσιακό έργο του Β.Σιδέρη από το 1870. Μια άλλη δεσποτική εικόνα με εμφανείς δυτικές επιρροές είναι αυτή του Χριστού με τη Μάρθα. Στην ουρανία του ναού ο Ευαγγελιστής Ματθαίος παρακολουθεί τον άγγελό του να του υπογορεύει το ευαγγέλιο. Ακόμα μια όμορφη εκκλησία στην Κοντάραινα είναι ο Άγιος Σπυρίδωνας. Βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και μαρτυρά την παλαιότερη ευημερία του τόπου. Το τέμπλο του, έργο του Πάνου Προσαλέντη, είναι απλό, λιτό και με ελαφρά σκαλίσματα. Η εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνα είναι του Ιωάννη Αναγνώστη, μάλλον από την Ιθάκη, από το 1776.

Μανάση

Το Μανάση βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού Σταυρωτά, του πιο γνωστού ίσως βουνού του Ιουνίου. Κατοικείται από 100 περίπου κατοίκους, οι περισσότεροι ηλικιωμένοι.

Μαραντοχώρι

Είναι χτισμένο κατά μήκος του δρόμου προς τη Βασιλική, 30 χλμ από την Λευκάδα. Προς νότια του χωριού υπάρχει η όμορφη καθαρή παραλία του χωριού η Αμμούσω και πιό πέρα το Ακρωτήρι Καστρί με εξαίρετη επίσης παραλία. Σ’αυτό το ημιορεινό χωριό υπάρχει λίμνη απαράμιλλης ομορφιάς, ένας μικρός υγρότοπος 2-3 στρεμμάτων και φιλοξενεί σημαντικά είδη πτηνοπανίδας.

Κοντά στο χωριό, στη θέση Μπισά υπάρχει το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Η ίδρυσή του υπολογίζεται γύρω στα τέλη του 16ου αιώνα με αρχές του 17ου μέχρι το 1620. Το μοναστήρι αυτό δεν ήταν μεγάλο, υπήρξε όμως πλουσιότατο με πολλά κτήματα. Ο μικρός ναός επεκτάθηκε προς τα δυτικά. Ήταν γεμάτος τοιχογραφίες από τις οποίες λίγες σώζονται σήμερα. Το 1922 σύμφωνα με πληροφορίες των κατοίκων, ο ναός έγινε τόπος απομόνωσης ατόμων που είχαν προσβληθεί από ευλογιά. Μετά την επιδημία για απολύμανση σφυροκόπησαν τους τοίχους και τους ασβέστωσαν. Σώζεται τμήμα του νεότερου τέμπλου αξιόλογης ξυλογλυπτικής τέχνης, από τα μέσα του 18ου αιώνα. Εκεί υπάρχουν δύο αξιόλογες εικόνες, της Θεοτόκου και του Χριστού. Στις θέσεις Μάρμαρα, Πυργί και Κλεισμάτια η Αρχαιολογική Υπηρεσία έχει εντοπίσει λείψανα αρχαίων πύργων.

Νικολή

Ανατολικά από τον κεντρικό δρόμο που κατευθύνεται από τον Άγιο Πέτρο προς τα βόρεια, άλλος μικρότερος δρόμος οδηγεί στο Νικολή.Τρία χιλιόμετρα περίπου ανατολικά από τη Νικολή υπάρχει η μονή του Αγίου Νικολάου. Κάποτε ήταν το καθολικό μικρού μοναστηριού στην περιοχή. Η μοναδική είσοδος υπάρχει στη νότια πλευρά του ναού και στο υπέρθυρό της υπάρχει λαξεμένος σταυρός με επιγραφή. Ερείπια γύρω από το ναό επιβεβαιώνουν την ύπαρξη της μονής. Σύμφωνα με μια μαρτυρία ο ναός χτίστηκε το 1651.

Πόρτο Κατσίκι

40 χλμ από την πόλη της Λευκάδας βρίσκεται η παραλία Πόρτο Κατσίκι, μια από τις ωραιότερες του νησιού που κανένας επισκέπτης της Λευκάδας δεν πρέπει να χάσει. Εκτός από το αυτοκίνητο μπορεί να πάει κάποιος και με καϊκια από τη Βασιλική, ακόμα και από το Νυδρί.

Σύβοτα

Είναι χτισμένα στο μυχό ενός όρμου (σαν Φιόρδ) που εισχωρεί, στριφογυρίζοντας, βαθιά μέσα στην ξηρά και αποτελεί ένα εξαίρετο φυσικό λιμάνι με ήρεμη και ζεστή θάλασσα. Απέχει 31 χλμ από την πόλη της Λευκάδας. Εκτός από τις φυσικές ομορφιές έχουν ίσως τις καλύτερες ψαροταβέρνες της Λευκάδας.

Σύβρος

Το όμορφο αυτό χωριό εξακολουθεί να είναι ένας αγροτικός οικισμός. Έχει θέα τον κόλπο της Βασιλικής. Όλη η περιοχή του Σύβρου παρουσιάζει ιδιαίτερες και ποικίλες ομορφιές. Χαμηλότερα κυριαρχούν οι ελιές, ενώ καθώς το υψόμετρο μεγαλώνει εμφανίζονται αρκετά πλατάνια. Ο τόπος έχει πολλά νερά και αρκετές καλλιέργειες. Σύμφωνα με τα λεγόμενα παλιών αγροτών, ο Σύβρος είχε τους περισσότερους νερόμυλους, 24 συνολικά, για τις ανάγκες των ντόπιων.

Εδώ είναι και οι πηγές του φαραγγιού της Κερασιάς, που είναι από τα πιο όμορφα του νησιού. Όσοι αγαπούν τον περίπατο στη φύση σύντομα θα μπορούν να τον απολαύσουν σε μονοπάτια που περιδιαβαίνουν αυτά τα υπέροχα μέρη θαυμάζοντας τις ξεχωριστές φυσικές καλλονές του τόπου, καθώς και το όμορφο δάσος της Δάφνης. Κοντά στο Σύβρο βρίσκεται και η σπηλιά Καρούχα, που αξίζει κανείς να την επισκεφθεί.

Χορτάτα

Χωριό, που βρίσκεται σε πολύ ωραία τοποθεσία, με υπέροχη θέα προς το νότο και τη δύση, πάνω από το τοπίο που σταδιακά κατεβαίνει προς τη μεριά του κάβου του Λευκάτα. Πεζοπόροι μπορούν να ακολουθήσουν το δρόμο ανατολικά του χωριού που οδηγεί πάνω στα βουνά και το οροπέδιο της Εγκλουβής.